ZMMPiR w Krakowie

Bursa Szkół Średnich ZMMPiR w Krakowie

Bursa Szkół Średnich Związku Męskiej Młodzieży Przemysłowej i Rzemieślniczej (ZMMPiR) pod wezwaniem św. Stanisława Kostki w Krakowie jest placówką wychowawczą dla młodzieży licealnej i technikum. Jako instytucja wychowawcza podlega nadzorowi pedagogicznemu Kuratorium Oświaty w Krakowie oraz jest w części dotowana finansowo z budżetu Gminy Miasta Kraków. W odniesieniu do podejmowanych zadań wychowawczych kieruje się zasadą wspierania wychowawczej roli rodziny w zakresie funkcji wychowawczej oraz nawiązywania współpracy ze środowiskiem lokalnym.

Działalność bursy bazuje na tradycji powstałego w 1906 roku z inspiracji księdza Mieczysława Kuznowicza Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej (ZMPiR) pod wezwaniem św. Stanisława Kostki w Krakowie. Szczególne miejsce w działalności organizacyjnej tego Związku zajmowało środowisko wychowawcze bursy – miała ona „zastąpić młodzieży dom rodzinny, dać jej możliwie dobrą opiekę moralną i najkorzystniejsze warunki do nauki, względnie pracy zawodowej” (Bilans pracowitego roku. Sprawozdanie z działalności Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej w Krakowie za rok 1933, „Związkowiec”, nr 7-8, s. 20 ). Dla umożliwienia realizacji tych potrzeb przy ul. Skarbowej wybudowano budynek, w którym przebywała młodzież przygotowująca się do wykonywania zawodu pochodząca spoza Krakowa. Dzięki prężnym i skutecznym formom organizacyjnym bursa, nazywana potocznie «Bursą księdza Kuznowicza», zyskała uznanie i popularność wśród mieszkańców Krakowa i okolic. Działała do wybuchu II wojny światowej z wyłączeniem pięcioletniego okresu powojennego. W 1950 roku na mocy dekretu ówczesnej władzy PRL Związek został rozwiązany, a budynek będący dotychczasową siedzibą Związku odebrany. Po roku 1989 wskutek przemian społeczno-politycznych w kraju w odzyskanym budynku podjęto pracę wychowawczą w bursie.

Dzisiaj nie sposób dosłownie wdrożyć styl i ideę wychowawczą wypracowaną i realizowaną przez M. Kuznowicza i jego współpracowników. Biorąc pod uwagę zachodzące zmiany społeczne, podejmuje się inicjatywy mające na celu kontynuowanie założeń wychowawczych M. Kuznowicza. Wydaje się, że w obecnych realiach społecznych i edukacyjnych przed wychowaniem stawiane są przez państwo nowe wymagania, które placówki wychowawcze winny respektować. Dlatego też w swych działaniach wychowawcy bursy utrzymują stały kontakt i współpracują z rodzicami lub prawnymi opiekunami wychowanków. Szczegółowe wytyczne dla tej działalności wyznacza statut bursy. W podejmowanych inicjatywach ważne jest kierowanie się przyjętym przez Radę Pedagogiczną opracowanym programem wychowawczym i spójnym z nim programem profilaktycznym. Mając to na względzie w bursie dąży się do wspierania wychowanków w:

a) osiąganiu dojrzałości, samodzielności, samorządności oraz odpowiedzialności za siebie i innych,
b) pogłębianiu życia religijnego oraz dynamizowaniu rozwoju moralnego,
c) umożliwieniu uczestniczenia w życiu kulturalnym oraz rozwijaniu szacunku dla tradycji narodowych,
d) zapewnieniu odpowiednich warunków do nauki, rozwijaniu zainteresowań i uzdolnień,
e) upowszechnianiu kultury fizycznej oraz dbałość o zdrowie,
f) tworzeniu wychowankom optymalnych warunków bytowych oraz zapewnieniu im poczucia bezpieczeństwa, całodziennego wyżywienia,
g) zapewnieniu właściwych warunków sanitarno-higienicznych.

Podstawę opieki i wychowania w bursie stanowi personalistyczna koncepcja człowieka oraz wartości ogólnoludzkie i chrześcijańskie. Założenia te znajdują ukonkretnienie w duchowości i wyrastającej z niej pedagogii ignacjańskiej. Znaczącą zasadą promowaną w pedagogii ignacjańskiej jest cura personalis, która oznacza skupienie uwagi na każdej osobie, uczniu, wychowanku. W myśl tej zasady chodzi o prawdziwą miłość i osobistą troska o każdego ucznia i wychowanka. W szczególny sposób chodzi przy tym o wzrost wiary religijnej i religijnego zaangażowania w codziennym życiu. Inspirującym do aktywności i twórczego dynamizmu jest również termin magis, który oznacza «jeszcze więcej», «bardziej», «coś większego». W ten sposób każdy może być motywowany do tego, aby dawać z siebie więcej, przekraczać własne ograniczoności, stawiać wyższe cele. Kierowanie się tą zasadą przyczynia się do większego zaangażowania w realizację stojących przed człowiekiem nowych zadań i celów.

Pedagodzy pracujący w bursie opierają swoją działalność opiekuńczą i wychowawczą na założeniach pedagogii ignacjańskiej. Organizują odpowiednie warunki i stwarzają przyjazne relacje wspomagające holistyczny rozwój młodzieży. Promują i pomagają w formacji intelektualnej, kulturalnej, społecznej, prowadzenia aktywnego i zdrowego stylu życia. Ważne miejsce zajmuje troska o dojrzałość religijną. Dlatego wychowawcy zachęcają młodzież do udziału we Mszy świętej celebrowanej w kaplicy na terenie bursy oraz życia sakramentalnego i modlitwy. Chodzi o to, aby wychowankowie mogli doświadczać w sposób osobisty i we wspólnocie życia wiary, a przeżywając tajemnicę Boga uczyli się szacunku i wrażliwości na drugiego człowieka. Należy zaznaczyć, że wszystkie propozycje, przedsięwzięcia i działania podejmowane w bursie przebiegają we współpracy z rodzicami, co stanowi ważny motyw wychowania prorodzinnego.

Młodzież przebywająca w bursie przeznacza swój czas przede wszystkim na rzetelną i solidną naukę. Ma również szereg możliwości wypoczynku oraz realizowania własnych zainteresowań i hobby. Dużym zainteresowaniem cieszą się organizowane turnieje piłki nożnej, tenisa stołowego czy rozgrywki w turnieju szachowym. Ważne jest również wspomaganie wychowanków w rozwijaniu umiejętności dojrzałego i bezpiecznego korzystania z Internetu. Docenia się jego pozytywny wpływ na rozwój intelektualny i moralny młodego człowieka. Do wyróżniających się obszarów należy zaliczyć udział młodzieży w życiu kulturalnym oraz rozwój własnych zdolności twórczych i artystycznych. Służą temu na przykład warsztaty teatralne, klub filmowy, kino bursanta, uczęszczanie na wystawy, do teatru, kina, muzeów, zwiedzanie zabytków i architektury miasta, jak również towarzyszące tym wydarzeniom okazje do dzielenia się przeżywanymi wrażeniami i odczuciami estetycznymi z innymi. Ponadto pobyt w Krakowie umożliwia młodzieży zapoznanie się z dorobkiem narodowymi i religijnym miasta i kraju. Wartościowym i motywującym aspektem wychowawczym są wręczane wyróżnienia i nagrody za docenienie całorocznego zaangażowania młodzieży w tworzeniu klimatu bursy, osobistego rozwoju oraz współpracy z innymi i dla dobra innych. Do przyznawanych nagród należą: Za najwyższe wyniki w nauce, Za chęci i odwagę w sięganiu po więcej („Magis”), „Talent Bursy”, W konkursie czystości, Za udział w projekcie artystycznym i sportowym, „Być dla innych” im. ks. M. Kuznowicza.

Bursa studencka ZMMPiR w Krakowie

Na początku lat 90. minionego stulecia, po odzyskaniu części pomieszczeń budynku przy ul. Skarbowej (zawłaszczonych przez komunistyczne rządy) równolegle do zorganizowanej bursy dla młodzieży licealnej i technikum uruchomiono bursę dla studentów. Zorganizowana bursa studencka jest jednostką organizacyjną Związku Męskiej Młodzieży Przemysłowej i Rzemieślniczej pod wezwaniem św. Stanisława Kostki w Krakowie, reprezentowanego przez Księdza Prezesa Związku. Natomiast nadzór sprawuje Ksiądz Dyrektor Bursy Studenckiej.

Podobnie jak w przypadku bursy dla uczniów, bursa studencka prowadzi działalność opartą na wartościach i zasadach chrześcijańskich oraz personalistycznej koncepcji człowieka. Założenia te znajdują swe ukonkretnienie w promowanych w bursie założeniach duchowości oraz wyrastającej z niej pedagogii ignacjańskiej. Pedagogia ta bierze początek z napisanej przez świętego Ignacego Loyolę (zm. 1556 r.), założyciela zakonu jezuitów, książeczki Ćwiczenia duchowne. Przekazane w niej rady i wskazania dotyczące życia chrześcijańskiego, wspomagają integralnie kształtowanie intelektualnej, somatycznej, psychicznej, religijnej i duchowej sfery człowieka.

Bursa studencka zapewnia mieszkańcom właściwe warunki sanitarno-higieniczne w czasie studiów poza miejscem stałego zamieszkania. Od Mieszkańców bursy natomiast oczekuje się przestrzegania i dostosowanie się do regulaminu bursy, a przede wszystkim kierowania się dobrem i bezpieczeństwem osobistym i innych.